از تنگنای محبس تاریکی **از منجلاب تیره ی این دنیا

بانگ پر از نیاز مرا بشنو **آه ای خدای قادر بی همتا

یکدم ز گرد پیکرمن بشکاف **بشکاف این حجاب سیاهی را

                                فروغ فرخزاد

                         بر مر کب آرزو سوار آید دل

گر دل نبود کجا وطن سازد عشق

                         ور عشق نباشد به چه کار آید دل

عشق و دوست داشتن بار سنگینی است و کسی بر دوش میگیرد که یک دنیا وفادار باشد

دلهای پاک خطا نمیکنند سادگی میکنند و امروز سادگی پاک ترین خطای دنیاست

چگونه سایه ی سیاه سرکشم**اسیر دست آفتاب میشود

نگاه کن تمام هستی ام خراب میشود **شراره ای مرا به کام میکشد

مرا به اوج می برد مرا به دام می کشد**نگاه کن تمام آسمان من

پر از شهاب میشود تو آمدی ز دورها و دورها**ز سرزمین عطرها و نورها

نشانده ای مرا اکنون به زورقی ** ز عاج ها ز ابرها بلورها

مرا ببر امید دلنواز من  ** ببر به شهر شعرها و شورها

به راه پر ستاره می کشانیم ** فراتر از ستاره می نشانی ام

نگاه کن من از ستاره سوختم **لبا لب از ستارگان تب شدم

چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل **ستاره چین برکه های شب شدم

چه دور بود پیش از این زمین ها ** به این کبود غرفه های آسمان

کنون به گوش من دوباره میرسد **صدای تو صدای بال برفی فرشتگان

نگاه کن که من کجا رسیده ام **به کهکشان ها به بیکران به جاودان

کنون که آمدیم تا به اوج ها **مرا بشوی با شراب موج ها

نگاه کن که موم شب براه ما ** چگونه قطره قطره آب میشود

صراحی سیاه دیدگان من ** به لای لای گرم تو

لبالب از شراب خواب میشود ** به روی گا هواره های شعر من

نگاه کن تو میدمی و آفتاب میشود

                       فروغ فرخزاد

خداوندا

به رسم آن پرستوهای باران خورده ی تا بیکران در کوچ مارا هم

مست باران کن و ما را هم روشنایی بخش الهی چون اقاقیای

بی تاب شب باران ما را بی تاب شب باران ما را بی تاب خود گردان

خدایا چون شقایق ها که از شبنم هوای عشق میگیرد و چون گلهای نیلوفر 

که بی پروانه میمیرند به ما هم عاشقی آموز الهی چون شب باران که میشوید

پر مرغان عاشق را بشوی از دل بشوی از دیده از پندار از گفتار از کردار

تمام آنچه نا زیباست 

امپراطور یونان به کوروش کبیر گفت ما برای شرف میجنگیم شما

برای ثروت کوروش گفت آری هر کس برای نداشته هایش می جنگد

لبخند زدی آسمان آبی شد

شبهای قشنگ آبان مهتابی شد

پروانه پس از تود زیبایت

عمر غرق بی تابی شد