نه بینی اش را اگر معمولی است را  عمل میکند و  نه غصه این را میخورد که ماشینش

معمولی است و نه حق غذا خوردن در یکسری رستوران های معمولی را از خودش میگیرد

و نه حق لبخند زدن به یکسری آدمها را و نه حق پوشیدن یک سری لباسها را هر روز

صبح که از خواب بر می خیزیم اگر تمرین کنیم که خود معمولی را تقویت کنیم تا آدمها

مارا به خاطر خودمان دوست داشته باشند نه به خاطر چیزهای اطرافمان ما را دوست داشته باشند

چون اگر آدمها ما را با معیار ترین بسنجند همیشه هراس هبوط (سقوط)داریم و همیشه در هراس

زندگی می کنیم و این هراس می تواند لذت زندگی کردن * نوشتن* خوردن * نوشیدن* ساز زدن*

و..............از ما بگیرد تصمیم بگیریم خود معمولی مان را پرورش دهیم و به دیگران یاد بدهیم به خود

معمولی مان عشق بورزند و بخاطر شخصیت و انسان بودنمان دوستمان بدارنداز حالا خود معمولی مان را

به معرض نمایش بگذاریم

ای پرواز قاصدک

                    ای معنای عشق شاپرک

ای تمام نگاهت بی صدا

                 ای زیباترین سخن عشق

اگر چه جای دل دریای خون در سینه دارم

                           ولی در عشق تو دریایی از دل کم میارم

و دوست داشتن تو افسانه نیست باور کن

ای که عشقت رونق فردای من

                              در تو معنا میشود دنیای من

همیشه لبخند بزن ....................

برآمدگی روی گونه هایت توان آن را دارد که امید رفته را باز گرداند

گاهی قوسی کوچک روی گونه هایت میتواند معماری یک سازه را عوض کند

کفشهایم

که جفت میشود دلم هوای رفتن میکند

کودکانه بیقرار تو میشوم

بی آنکه فکر کنم دلتنگم هستی یا نه 

عشق یعنی همین

اگر بودی دلم رسوا نمی شد

                      دوباره چشم من دریا نمیشد

اگر بودی نگاه بی پناهم

                      میان مردمان تنها نمی شد

زیر رگبار نگاهت دلم انگار زیر و رو شد

                          برای داشتن عشقت همه جونم آرزو شد

هراس کفش های واکس زده توست که آماده رفتن شدو چقدر دلم برایت تنگ میشود