وقتی گریبان عدم با دست خلقت می دوید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید
وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید
من عاشق چشم ات شدم
نه عقل بود و نه دلی چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
مرحوم افشین یداللهی
:: برچسبها:
مولانا ,
|