تا بی نهایت عشق را با عشق معنا میکنم
از عشق پر شور جهان گر ذره ای سهم من است
این عشق را با عاشقان با عشق احیا میکنم
از جام های عاشقی گر قطره ای بر لب رسد
من نیز گرد شعله ای امروز و فردا میکنم
با یک نظر پروانه ام او من شد و من او شدم
در گرد شمع سوزد پر و نورش تماشا میکنم
صد بار می سوزد پرم صد بار می سوزد نفس
اما برای عاشقی صد دل مهیا میکنم
پروانه رو نزدیک تر تا شعله ای پر نورتر
با سوزشی پر سوزتر با خویش سودا می کنم
امشب ولی پروانه ام در حسرت عاشق شدن
دل را به دور شعله ام تا صبح شیدا میکنم
:: برچسبها:
شعر,