در میان باور همه که کوچه های عشق خالی از تک درخت های عاشق
است من درختی یافته ام که هر روز بر روی پیکره اش مشق عشق
با نوک مهر میزنم در میان باور همه که می گویند اگر از عشق بگویی
سکوتی مهم تو را قورت خواهد داد ولی من با فریاد عشق در میان این
کوچه باغ پر هیاهو فریاد زدم فریاد زدم فریاد زدم دوستت دارم ای ستاره
همیشه مهتابی من چرا که در این کوچه ها تنها پروانه ها قدم می گذارند
که رقص شاپرکها را پر دادی عشق تنها به عشقی مثل تو تقدیم کنم
که به راستی که عجب رنگ عشق را از طبیعت برداشتن چقدر زیباست
خدایا شکرت
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق ,