نوروز بمانید که ایام شمائید ................آغاز شمائید و سرانجام شمائید

آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار.......آن گنبد گردنده ی آرام شمائید

خورشید شما عشق شما بام شمائید......نوروز کهنسال کجا غیر شما بود

اسطوره جمشیدو جم و جام شمائید........عشق از آن نفس گرم شما تازه کند جان

افسانه بهرام و گل اندام شماائید..........هم آینه مهر و هم آتشکده عشق

هم صاعقه خشم و بهنگام شمائید......امروز اگر می چمد ابلیس غمی نیست

در فن کمین حوصله ی دام شمائید......گیرم که سحر رفته وشب دور و دراز است

در کوچه ی خاموش زمان گام شمائید........ایام ز دیدار شمایند مبارک

نوروز بمانید که ایام شمائید

شمس تبریزی