سکوتش بیشتر من را غرق میکند
در نداشته هایم،
و عشق مبهمی که یک لحظه امانم نمیدهند،
لبخند هایی که با یادت لبم را تکان میدهد و من را به گذشته میبرد ..
میدانی نداشتنت یک مصیبت است و یادت که از سرم نمیرود چیزی بيشتر از آن ...
❣
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق ,