عشق نشانه ملکوتیست مانند دانه ای در فصل یخ زده
مشتاقانه در انتظار رویش عشق بر قلب بسته ات به ندرت در می زند
جرات کن در را باز کن و عقل را کنار بگذار
بخش پر احساس پر احساس زندگیت ر ا حس کن
پیام جاودانه فاتحه آواز خوان این است
قلب عاقل تاب تحمل عشق را نداردعقل راهنمای قلب های یخیست
عقل مرا به خودم فرا می خواند عشق جاودانگی را به ما هدیه می دهد هدیه
پنهان عقل خودخواهیست عشق دنیای رویایمان را تحقق می بخشد
سرزمینی بدور از رنج ها و در گیری ها چنانچه هیچ گاه با محنت آشنا نبوده ایم
:: برچسبها:
دلنوشته فراق,