سراغی نگیر از منو گریه هام وقتی از تو این خواهشم

من این شهر رو بعد تو ترک میکنم شاید درد این غصه یادم بره

            اگه از خودم از دلم می گذرم می خوام حس کنم حال تو بهتره

نباید بفهمی که حالم بده نمی خوام که دردامو تسکین بدی

             که این دل که برگردی تو زندگی به من حرفتو رک و واضح زدی

فراموش کن که خیلی بی طاقتم که روزای من رنگ بی رنگییه

           اگه این همه اشک رو گونمه توجه نکن واسه دلتنگیه

نگاهم به عشق بعد از این زخمیه

         نگاهی پر از دست تنها شدن

یه فکر خراب یه زخم عمیق از این یادگاری که دادی به من

         هنوز به وجود تو وابستمو یه حسی منو سمت تو می کشه

به من فرصت بی خیالی بده اگه نه منو گریه وا می کشه